ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង

ការចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងគឺជាសមត្ថភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង។ នេះគឺជាកម្លាំងផ្ទៃក្នុងដែលអនុញ្ញាតឱ្យយើងគ្រប់គ្រងសកម្មភាពរបស់យើងអារម្មណ៍អារម្មណ៍និងទម្លាប់។ ការចេះទប់ចិត្ដគឺជាប់ទាក់ទងនឹងការចេះទប់ចិត្ដហើយជាលក្ខណៈរួមរួមបញ្ចូលភាពក្លាហានការស៊ូទ្រាំនិងការ តាំងចិត្ត ។

ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងនិងការអភិវឌ្ឍន៍តួអង្គ

មនុស្សដែលអាចគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍អារម្មណ៍គ្រប់គ្រងអារម្មណ៍និងអាកប្បកិរិយាអារម្មណ៍គ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ស្ងប់ស្ងាត់និងមិនធ្វើឱ្យមានការប្រតិកម្ម, កំណត់ការគ្រប់គ្រងខ្លួននិងគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង។

លក្ខណៈពិសេសមួយនិងសំខាន់បំផុតនៃមនុស្សម្នាក់ដែលខិតខំធ្វើជាអ្នកដឹកនាំនិងជា បុគ្គលិកលក្ខណៈរឹងមាំ គឺជាសមត្ថភាពរក្សាភាពត្រជាក់នៅក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរនិងដោះស្រាយអារម្មណ៍ខាងក្រៅដោយមិនប្រតិកម្មនឹងកំហឹងនិងរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់។

មនុស្សម្នាក់ដែលចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងតាមក្បួនមួយទទួលបានជោគជ័យនិងពេញនិយម។ ផ្ទុយទៅវិញមនុស្សដែលចេះទប់ចិត្តតិចតួចមានទម្លាប់អាក្រក់។ ជាអកុសលយើងតែងតែបាត់បង់ភាពស្ងប់ស្ងាត់របស់យើងហើយបញ្ហានោះគឺថាយើងពិតជាមានការប្រុងប្រយ័ត្នហួសពីសមត្ថភាពមិនឱ្យបរាជ័យក្នុងការល្បួង។ ក៏ប៉ុន្ដែការចេះទប់ចិត្ដនិងការទប់ចិត្ដអាចត្រូវបង្វឹកបង្ហាត់។ ដោយសារការអនុវត្ដន៍បានបង្ហាញការចេះទប់ចិត្ដមានកម្រិត។ ការបង្ហាត់បង្ហាញខ្លួនឯងលើរាងកាយមានឥទ្ធិពលលើសរីរៈ។ និងជំហានដំបូងដើម្បីគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង, ការយល់ដឹងអំពីគ្រានៃភាពទន់ខ្សោយ។

  1. ដើម្បីពង្រឹងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងសូមលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯង។
  2. ដាក់កាលកំណត់យ៉ាងតឹងរ៉ឹងដូចជាការសម្រេចចិត្តមុនពេលដែលអ្នកជួបប្រទះនឹងស្ថានភាពលំបាក។
  3. ដូចគ្នានេះផងដែរប្រើវិធី whip, ការផាកពិន័យខ្លួនឯងសម្រាប់ការល្បួង។
  4. កុំល្បងលខ្លួនអ្នកខាងផ្លូវចិត្តឬខាងរូបកាយ។
  5. មានសុទិដ្ឋិនិយមដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅនេះ។
  6. ព្យាយាមពេញចិត្តលើគោលដៅរបស់អ្នកបន្ទាប់មកអ្នកនឹងខិតខំប្រឹងប្រែងសម្រាប់វា។
  7. ប្រើអារម្មណ៍ដើម្បីបង្កើនការគ្រប់គ្រងខ្លួន។

ការបង្វឹកបង្ហាត់ការចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងជាច្បាប់មួយមានន័យថាជាការលុបបំបាត់ទម្លាប់អាក្រក់។ ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងមិនគួរឱ្យជឿពិតជាតួអង្គ។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីរក្សាការស្ងប់ស្ងាត់?

ជាអកុសលមានមនុស្សជាច្រើនមានរឿងអាស្រូវក្នុងចំណោមយើងហើយជីវិតគឺពោរពេញទៅដោយជម្លោះ។ ដូច្នេះក្នុងករណីទាំងនេះអ្នកត្រូវដឹងពីរបៀបដោះស្រាយទំនាស់ខណៈពេលដែលរក្សាការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង។

  1. សូមព្យាយាមមិនឱ្យសា្ថាបភាពសា្ថានភាពប៉ុន្តេមើលវាពីម្ខាងទៀត។
  2. គិតមុនពេលអ្នកពិភាក្សាអំពីបញ្ហាជាមួយមិត្តរបស់អ្នកដំបូងសូមជីកវាដោយខ្លួនឯង។
  3. ព្យាយាមត្រជាក់ជាមធ្យោបាយដើម្បីរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់។
  4. កំណត់កត្តាដែលធ្វើឱ្យអ្នកបាត់បង់ការគ្រប់គ្រង។
  5. ចងចាំពីស្ថានភាពនៅពេលអ្នកគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់អ្នក។
  6. បង្កើតបរិយាកាសដែលសម្រាកឱ្យអ្នក (តន្ត្រី, ភាពស្ងៀមស្ងាត់ជាដើម) ។
  7. រៀនដើម្បីឱ្យមានការរំខានសម្រាក។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីមិនបាត់បង់ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង?

ការចេះទប់ចិត្ដគឺជាលក្ខណៈដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់មនុស្ស។ ការបាត់បង់ការគ្រប់គ្រងខ្លួនអ្នកអាចធ្វើកំហុសធ្ងន់ធ្ងរ។ ដើម្បីធ្វើដូច្នេះអ្នកគួរតែគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងដោយមិនយកចិត្តទុកដាក់លើសកម្មភាពខាងក្នុងនិងខាងក្រៅ។ គួរចងចាំផងដែរថានៅពេលដែលអ្នកបាត់បង់ភាពស្ងប់ស្ងាត់រាងកាយចាប់ផ្តើមនិយាយសម្រាប់អ្នកដូចជា: មុខបែរជាឡើងក្រាស់រឺឡើងក្រាន់ញ័រកាន់តែញឹកញាប់កាន់តែខ្លាំង, សរសៃឈាមថយចុះឬរីកធំហើយមាត់ស្ងួតឡើង។ ក្នុងន័យនេះកុំខ្ជះខ្ជាយថាមពលនិងសុខភាពលើបញ្ហាគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់អ្នកនិងគិតតែរឿងល្អ។

ក្នុងគោលបំណងមិនឱ្យបាត់បង់ការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងវាចាំបាច់ក្នុងការអនុវត្តតាមច្បាប់មួយចំនួន:

  1. ស្នាមញញឹមគ្មានអ្វីដែលធ្វើឱ្យកំហឹងរបស់ខ្មាំងសត្រូវក្លាយជាស្នាមញញឹមនៃសត្រូវឡើយ។
  2. ប្រសិនបើគូប្រជែងបានផ្លាស់ប្តូរសម្លេងឬការស្រែកឡើងនោះអ្នកគួរតែរក្សាសម្លេងស្ងប់ស្ងាត់។
  3. សូមកុំដាក់កំហិតហើយកុំប្រមូលបញ្ហាទាំងអស់នៅក្នុងគំនរ។

ហើយដូច្នេះយើងសន្និដ្ឋានអ្វីដែលជាគុណសម្បត្តិរបស់មនុស្សដែលចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង។ ការគ្រប់គ្រងដោយខ្លួនឯងផ្តល់ឱ្យមនុស្សមានឱកាសធ្វើសកម្មភាពដោយមិនសមហេតុផលនិងមិនមានអារម្មណ៍និងជួយធ្វើការសំរេចចិត្តត្រឹមត្រូវ។