អាកប្បកិរិយាដែលវៀរចាកពីបទដ្ឋានសីលធម៌សង្គមឬច្បាប់ដែលត្រូវបានទទួលយកជាទូទៅត្រូវបានគេហៅថាវិវឌ្ឍន៍។ ប្រភេទនៃអាកប្បកិរិយាខ្សោយចម្បង ៗ ត្រូវបានកំណត់ជាទូទៅចំពោះការញៀនស្រាការញៀនថ្នាំសកម្មភាពឧក្រិដ្ឋកម្មការធ្វើអត្តឃាតនិងអំពើពេស្យាចារ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយអាកប្បកិរិយាមិនត្រឹមត្រូវអាចត្រូវបានគេហៅថាជាកម្មសិទ្ធិរបស់មួយនៃប្រភេទនៃការបែងចែកជាតិសាសន៍ពីព្រោះអ្នកតំណាងរបស់ពួកគេច្រើនតែប្រឆាំងនឹងខ្លួនឯងចំពោះសង្គម។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាមូលហេតុនៃអាកប្បកិរិយានេះតើបំណងប្រាថ្នាបំពានលើច្បាប់និងបទបញ្ជាទាំងអស់គឺមកពីណា?
ហេតុផលសម្រាប់ការបង្កើតឥរិយាបថមិនប្រក្រតី
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវផ្សេងៗបានហៅហេតុផលខុសៗគ្នាចំពោះអាកប្បកិរិយាមិនត្រឹមត្រូវ។ មនុស្សមួយចំនួនជឿជាក់ថាមូលហេតុរបស់វាគឺការចិញ្ចឹមកូននៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនៃការលើកទឹកចិត្តឬមិនអើពើនឹងអាកប្បកិរិយាប្រឆាំងនឹងសង្គមខណៈអ្នកស្រាវជ្រាវដទៃទៀតជឿថាការកើតឡើងនៃអាកប្បកិរិយាមិនត្រឹមត្រូវអាចកំណត់មនុស្សម្នាក់ថាជាគ្រោះថ្នាក់សង្គមនិងអនុវត្តវិធានការកែតម្រូវឬដាក់កំហិតចំពោះវា។ ក្រុមធំមួយទៀតហៅអាកប្បកិរិយាមិនប្រក្រតីជាលក្ខខណ្ឌដែលមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់ការអភិវឌ្ឍសង្គមប្រសិនបើវាមិនមែនសម្រាប់មនុស្សដែលប្រឆាំងនឹងមតិយោបល់សាធារណៈទេនោះនឹងមិនមានការរកឃើញជាច្រើនក្នុងវិស័យវិទ្យាសាស្ត្រនិងសិល្បៈឡើយ។ នោះគឺអាកប្បកិរិយាមិនប្រក្រតីគឺនៅក្នុងលក្ខណៈមួយដែលបទដ្ឋានដែលមនុស្សជាតិមិនអាចទៅគ្រប់ទីកន្លែង។ អ្នកដែលមកពីអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមានសិទ្ធិនិយាយថាមិនមែនជាការងាយស្រួលនោះទេប្រហែលជាពួកគេមានន័យថាប្រភេទខុសគ្នានៃអាកប្បកិរិយាខុសឆ្គង។ ពីព្រោះវាសមហេតុផលដែលសន្មតថាប្រភេទផ្សេងៗនៃឥរិយាបថត្រូវតែមានតម្រូវការជាមុន។
ប្រភេទនៃឥរិយាបថមិនត្រឹមត្រូវ
ស្ថានភាពនៃបញ្ហាអាកប្បកិរិយាត្រូវបានបែងចែកជាពីរក្រុមដែលមានប្រភេទនិងអំបូរជាច្រើន។
- ប្រភេទនៃអាកប្បកិរិយាដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្ត។ ជាដំបូងមនុស្សដែលមានជំងឺផ្លូវចិត្តខុសៗគ្នាត្រូវបានបញ្ចូលក្នុងក្រុមនេះ។ ទីពីរវារួមបញ្ចូលទាំងបុគ្គលដែលបានសង្កត់ធ្ងន់តួអក្សរដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាភាពមិនធម្មតាផ្លូវចិត្តផងដែរប៉ុន្តែមិនត្រូវលើសពីបទដ្ឋានទេ។
- ក្រុមទី 2 រួមមានឥរិយាបថដែលវៀរចាកពីបទដ្ឋានសីលធម៌និងច្បាប់នៃសង្គម។ ទាំងនេះគឺជាអាកប្បកិរិយាញៀន - ស្រវឹងគ្រឿងញៀនក៏ដូចជាពេស្យាចារនិងប្រភេទផ្សេងៗនៃបទល្មើសនិងបទល្មើសផ្សេងៗ។
ជាក់ស្តែងក្រុមទី 1 មានចំណាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងចំពោះអ្នកស្រាវជ្រាវដោយសារភាពខុសគ្នានៃប្រភេទនៃភាពមិនធម្មតានៃខួរក្បាល។ នៅលើប្រភេទឥរិយាបថដ៏រស់រវើកបំផុតមួយ - ព្រំដែនយើងនឹងនិយាយលំអិតបន្ថែម។
ប្រភេទឥរិយាបថស៊ុម
ជំងឺខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនរបស់មនុស្សមានឥទ្ធិពលដ៏សាហាវទៅលើបុគ្គលម្នាក់ៗហើយធ្វើទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដទៃមានការពិបាកខ្លាំង។ វាស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកដែលរងគ្រោះពីជំងឺខ្សែបន្ទាត់ព្រំដែនដែលមានភាគរយខ្ពស់បំផុតនៃការធ្វើអត្តឃាត។
អ្នកដែលមានប្រភេទនៃជំងឺនេះជាធម្មតាមានរោគសញ្ញាដូចខាងក្រោមនេះចំនួនប្រាំឬច្រើន:
- អារម្មណ៍រ៉ាំរ៉ៃនៃភាពទទេ;
- បំណងប្រាថ្នាដើម្បីចៀសវាងការបោះបង់ចោល (ពិតឬស្រមើលស្រមៃ);
- ទំនាក់ទំនងអន្តរបុគ្គលដែលពឹងផ្អែកខ្លាំង។
- ភាពមិនច្បាស់លាស់នៅក្នុងតំបន់យ៉ាងហោចណាស់ពីរ - ការដឹកជញ្ជូនលើសនិងខ្ពស់បំផុត។
- ការប៉ុនប៉ងម្តងហើយម្តងទៀតនៅឯការធ្វើអត្តឃាត, ដោយខ្លួនឯងការប៉ះពាល់នៃះថាក់ដល់រាងកាយ;
- ការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងអារម្មណ៍ - ពីស្មារតីស្ពឹកស្រពន់ទៅ hyperexcitation;
- កំហឹងហួសហេតុ, ប្រតិកម្មមិនគ្រប់គ្រាន់ទៅនឹងសកម្មភាព។
ជំនួយដល់មនុស្សបែបនេះមានភាពស្មុគស្មាញដោយសារការពិតដែលពួកគេមិនជឿជាក់លើអ្នកដទៃ។ និងការជឿទុកចិត្តលើនរណាម្នាក់ពួកគេហាក់ដូចជាមើលឃើញនៅក្នុងមនុស្សម្នាក់
ដូចគ្នាដែរអ្នកដែលមានបញ្ហាខ្សែបន្ទាត់ជារឿយៗមានអារម្មណ៍ថាពួកគេមិនសមនឹងបំពេញតាមតម្រូវការរបស់ពួកគេដូច្នេះពួកគេថែមទាំងអាម៉ាស់ដើម្បីសុំអ្វីដែលចាំបាច់។
លើសពីនេះទៅទៀតបុគ្គលដែលមានបញ្ហាព្រំដែនគឺមានការខ្មាស់អៀនខ្លាំងពេកពួកគេមានការភ័យខ្លាចពីការបោះបង់ចោល - ប្ដីនឹងបោះចោលក្បត់មិត្ដភ័ណ្ឌបណ្តេញចេញពីការងារជាដើម។
ការជួយមនុស្សបែបនេះមិនមែនជាកិច្ចការងាយស្រួលទេដែលត្រូវការអន្តរាគមន៍ពីអ្នកឯកទេស។ វាអាចទៅរួចក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាបែបនេះដោយឯករាជ្យ។